مدافع ملیپوش پرسپوليس در سودای مربیگری
تاریخ انتشار: ۱۴ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۲۵۸۷۳
به گزارش “ورزش سه”، مدافع ملیپوش پرسپوليس که در کارنامه دوران حرفهایاش تجربه حضور در چند دوره جام جهانی و جام ملتها و همچنین سابقه لژیونری در فوتبال قطر و چین را در کارنامه دارد، اکنون نشان داده حساب ویژهای برای دوران پایان فوتبالیاش نیز در سر دارد.
مرتضی پورعلیگنجی با انتشار تصویری که او را در کلاس مربیگری نشان میدهد، مشخص کرده که از هم اکنون و در ۳۱ سالگی سودای بزرگی در سر دارد و چشم به نیمکت مربیگری و موفقیت در دوره بعدی زندگی فوتبالیاش دوخته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نکته جالب توجه اینکه پورعلیگنجی وعده داده که هفت سال دیگر هم فوتبال حرفهای را دنبال خواهد کرد و بعد از آن کار مربیگری را استارت میزند. این یعنی اینکه مدافع ملیپوش پرسپوليس قصد دارد تا ۳۸ سالگی فوتبال حرفهای خود را دنبال کند و باید دید شرایط طبق برنامهریزی او پیش خواهد رفت یا خیر.
منبع: ورزش 3
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۲۵۸۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پرسپولیس و پارادوکس مدافعان میانی؛ ستارههای منجی یا پاشنه آشیل؟
آفتابنیوز :
داستان مدافعان میانی پرسپولیس در این فصل سمبل و نماد مشخص یک پارادوکس است. سه مدافع ملی پوش با تخصص بازی در قلب خط دفاعی که هر سه متخصص در زدن پنالتی و متبحر در استفاده از ضربات ایستگاهی هستند. مرتضی پورعلیگنجی، محمدحسین کنعانیزادگان و گیورگی گولسیانی در تمام سالهای اخیر مدافعانی مطمئن و گلزن برای تیمهایشان بودند. انتظار میرفت این فصل پرسپولیس با این سه بازیکن هیچ مشکلی در دفاع نداشته باشد، اما دقیقاً برعکس! اول که پورعلی گنجی مصدوم شد، بعد ستاره گرجستانی و کنعانی هم در این فاصله بارها به حاشیه رفته یا محروم شده است! از جانشینان آنها یعنی فرجی و نعمتی هم حرف نزنیم بهتر است.
در اراک، اما داستان جور دیگری بود. زوج قلب خط دفاعی پرسپولیس در ضعیفترین نمایش عمر خود مقصر اصلی روی هر چهار گل تیم میزبان بودند. آنها نه در یارگیری موفق عمل کردند و نه در نظم دهی به خط دفاع که از بازیکنانی با این اسم و رسم و تجربه بسیار بعید بود. اما وقتی داستان به ضربات پنالتی رسید، دوباره مدافعان قهرمانان پرسپولیس شدند. در فوتبال همه میدانند که پنالتی اول و آخر در ضربات پنالتی چقدر مهم است همه تیمها بهترین پنالتی زن خود را برای ضربه اول و آخر انتخاب میکنند.
در سالهای اخیر این دو مدافع جانشین مهدی ترابی به عنوان پنالتی زن پرسپولیس شدهاند. خود ترابی از زمین بیرون رفته بود وگرنه قرار بود پنالتی دوم یا سوم را او بزند. کنعانی طبق انتظار پنالتی اول را زد که به گل تبدیل شد. دانیال اسماعیلی فر خراب کرد، پرسپولیس شانس داشت که آلومینیوم هم یک پنالتی از دست داده بود. اسدبیگی پنالتی را گل زد، او که در جریان بازی هم یک شلیک تماشایی را به گل تبدیل کرده بود. سپس گولسیانی برای پنالتی چهارم آمد که او هم گل زد و پنالتی پنجم به مدافع ذخیره یعنی فرشاد فرجی رسید.
وقتی مدافع ذخیره هم پنالتی خود را گل کرد، این پارادوکس در ذهن طرفداران پرسپولیس ایجاد شد که چرا و چطور خط دفاعی که مقصر هر چهار گل میزبان بود، با بازیکن ذخیره خود هم پنالتی را گل میکند، اما در همان ضربات پنالتی مدافع راست فیکس تیم باعث ناکامی و شکست میشود؟ اصلاً بازیکنانی که برای زدن پنالتی در آن شرایط حساس و تحت فشار بعد از ۱۲۰ دقیقه بازی چنین تمرکزی دارند، چرا در طول مسابقه مرتکب چنان اشتباهاتی شدند؟
منبع: خبر ورزشی